ઘડીક સમય નથી

એક પળ નો સબંધ, એવો પોતીકા જણો નો
હૈયાની કરવા વાત, ઘડીક સમય નથી.

ગોઠવાયો તખ્ત, એવો જીદંગીના નાટક નો
પાડવા પરદો એકવાર, ઘડીક સમય નથી

સાકી રંગ સંગતનો, જામ્યો એવો સરેઆમ નો
પીવા નજર નો જામ, ઘડીક સમય નથી

નભતા પ્રણય પળવાર, દંભ એવો મિજાજ નો
કરવા એક મુલાકાત, ઘડીક સમય નથી

ક્ષણભંગૂર જીદંગી, વીતે વખત એવો ઘટમાળ નો
જીવવા જીવતર ક્ષણવાર, ઘડીક સમય નથી

વહેતો રહે વણઅટકે, સમય એવો પળોજણ નો
જોવા ટકટકની સામે "શ્યામ" ઘડીક સમય નથી

$hyam-શૂન્યમનસ્ક
તા ૨૬/૦૭/૦૯

ઘા તો રે’વા દે, ખાલી ઘહરકો થ્યો ઇને પુછી આય.!

મારા પરમમિત્ર બાપુ અજીતસિંહજી રાજકોટ વાળા
જ્યારે પણ એમની સાથે વાત થાય એમનું રમુજીપણુ
મને હસાવી જાય એમની હમેશાંની પ્રેરણા :- હાસ્ય પર હાથ અજમાવો ને??


પરેમ પરેમ પરેમ!!! અલ્યા દિલ ચીરવાની વાતું કરે?
ઘા તો રે’વા દે, ખાલી ઘહરકો થ્યો ઇને પુછી આય.!!

કાણીયું વાઇસલ મલે નહીં, અલ્યા ફાઇવ સ્ટારનો હવાદ કરે?
ચા નાં ચેટલા બાકી કર્યા કીટલીએ જઇને પુછી આય.!!

દાબલાં પેરી ફટફટિયે બેહે અલ્યા પેટ્રોલનાં ઉછીના કરે?
હપતે થી હોન્ડા લાયો, ખેંચાઇ ગ્યું ઇને પુછી આય,!!

કોન મોં કડીઓ ને લોંબા ચોટલા, અલ્યા બાયું નાં વેહ કરે?
ના જોઇતા ચારા કર્યા મોં, ખિચડી પડી ઇને પુછી આય.!!

વોંકા થયીને હેંડે, અલ્યા શાહરુખ-સુલેમાન નો વ્હેમ કરે?
તારો બનુ કે સિ-તારો? તોડી પાડ્યા ને તુટી પડ્યાં ઇને પુછી આય.!!

ભલ-ભલા ભાંગી પડ્યા, અલ્યા તોય હોમા પોણીએ જોર કરે?
મણ નાં છશ્શેર થયી ગ્યાં, પડ્યા પનારા ઇને પુછી આય.!!

આડું-અવળું ચિતરે "શ્યામ",અલ્યા ગાંડા નાં ગામ ની વાતું કરે?
ઇમ-ને-મ કોઇ ઘેલા નો કેય, વોંચે સે ઇને પુછી આય.!!

$hY@m-શૂન્યમનસ્ક
તા ૨૧/૦૭/૦૯

रिश्ता प्यारी दोस्ती का हमने देखा है.!

प्यारे दोस्तों हिन्दी में कुछ लिखने की पहली कोशिश कि
और श्री श्रध्धा जैन वो खुद एक बेहतरीन गजलकारा है
उनकी आर्कुट कोम्युनिटी मे मेने पेश किया सभी ने सराहा
खुद श्रध्धाजी ने मेरा उत्साह बढाया उनका आभारी हुं



कर लो बातें कितनी भी, कभी खत्म ना होंगी, झांख के खयालों में देखा है,
चलता रहेगा सिलसिला आपसे, रिश्ता प्यारी दोस्ती का हमने देखा है!

होती है गुफतगु बिना लब्झ खुले, कहीं कल्म, किताबों में देखा है,
निगाहें करती है बातें, आपसे मिलके, खुद-ब-खुद नजारा हमने देखा है!

लिखें होंगे शायरों ने सुबहा के माजरे, कइ शेरों-गझलों में देखा है,
साथ है गर आपका, शाम ढले, उजाला सुहाना हमने देखा है!

कहेतें है कभी कुछ नहीं कह्ते "श्याम", कोरे कागज के टुकडों में देखा है,
शिकवा भी क्या करें, दोस्ती में आपकी, खुद खुदा को हमने देखा है!

श्याम-शून्यमनस्क
१४/०७/०९

ચાલને ભીંજાઇયે.....!

સમી-સાંજ ની નિરાંત માં, વરસતી વાદળી
હૈયાની હળવાશ માં, ચાલને ભીંજાઇયે......!

ચાંદલાને છાવરીને અજવાળી રાતમાં, મલકાતી વાદળી
ગમતાં નાં વહાલ માં, ચાલને ભીંજાઇયે.....!

લીલ-વર્ણ પર્ણો થકી ડાળી-ઝાડી માં, ટપકતી વાદળી
લીલુડી લીલાશ માં, ચાલને ભીંજાઇયે......!

તર-બ-તર મહેંકતી ભીની ગઝલ માં, નીતરતી વાદળી
મૌસમી ભીનાશ માં, ચાલને ભીંજાઇયે......!

સૂરજ, સંતાકૂકડી માં, મહાલતા "સમીર" સંગ, સરકતી વાદળી
સોનેરી પીળાશ માં, ચાલને ભીંજાઇયે......!

શ્યામ-શૂન્યમનસ્ક
તા-૦૭/૦૭/૦૯

વરસી જાંઉ "વરસાદ" બનીને

ઝરમર બુંદો ની ઝાર બનીને કે ધાર-ધોધમાર બનીને,
તું જો ખોબો બની ને ઝીલે તો વરસી જાંઉ "વરસાદ" બનીને.

રંગોની રંગોળી બનીને કે રંગ-ફુલો ની ચાદર બનીને,
તું જો અરમાન બનીને નિહાળે તો છવાઇ જાઉં સપ્તરંગી "મેઘધનુષ" બનીને.

ગુંજતું ગુંજારવ બનીને કે કલરવ નું કિલ-કિલાટ બનીને,
તું જો મધુવન બનીને સાદ દે તો ટહુંકી જાંઉ "મસ્તમયુર" બનીને.

શબ્દોની ભરમાર બનીને કે સુર-સરગમની સરવણી બનીને,
તું જો સંગીત બનીને સાંભળે તો છેડી જાંઉ રાગ "મલ્હાર" બનીને.

મંદમંદ મીઠી લહેર બનીને કે મોજીલું મસ્ત તોફાન બનીને,
તું જો સુંગધ બનીને સાથ દે તો મહેકાવી જાંઉ ઉપવન "સમીર" બનીને.


શ્યામ-શૂન્યમનસ્ક
તા ૧૪/૦૬/૦૯

ખબર નથી.

ધોમ ધખતા તાપે
સાંજ સુધી જોઇ વાટ
છાંયડી નો અહેસાસ લઈને
આવવા નું કોણ ખબર નથી.

દૂર નજરો થી દીવાદાંડી
ઝંઝાવાતી તોફાને
હાલક ડોલક નાવ
મધદરિયે કે કિનારે ખબર નથી.

બે ઘડી હળવાશે
સમય ની મોકળાશે
મન ભરી ને વાતો કરી
શી વાતો થયી ખબર નથી.

જાણીતો મનોભાવ
ચહેરો અજાણ
વિસ્મય ભરી ખુદ ની પિછાણ
"પાગલ" કે "શૂન્યમનસ્ક" ખબર નથી.

શ્યામ-શૂન્યમનસ્ક
તા-૧૩/૦૫/૦૯

દરદ નાં દરદર ની વાત કેમ કરું?

દોસ્તો કાર અકસ્માત પછી લાંબા સમય થી ચાલતી સારવાર
દરમ્યાન ૧૬મી માર્ચે મારા પગ ઉપર ઓર્થોપેડીક સર્જરી થયી
ત્યાર પછી પીડા નાં અનુભવ નો એક ચિતાર રુપે આ રચના રજુ કરું છું


ઘણી વાતો ની ઘાણી, પેરવી શરુઆત ની કેમ કરું?
ફર્યા કરે છે ચકરાવ પેઠે
મળ્યા હતા જ્યાં ના ત્યાં જ,બાકી સફર સર કર્યા ની વાત કેમ કરું.

દુષ્કર છે પિછાણ કરવી,અસર ની સ્જૂઆત કેમ કરું
દવાઓ છે કે દુઆઓ આપની
અણદીઠેલાં પોતીકાં જણો, બાકી મળેલાં સ્વજનોની વાત કેમ કરું

જીવ સટોસટ બાજી ખૂદ જાતની સામે જ, હાર ની કબૂલાત કેમ કરું
જીવાદોરી એમની પાસે હતી
સજેલાં હતાં સફેદી માં બાકી દાકતર હતાં તે દેવદૂતો ની વાત કેમ કરું

બેદર્દો પણ હતાં સામે,દર્દ થી સવાલાત કેમ કરું?
કેમ છો પુછો તો સારું છે
કટિ તણા ખૂંપી ને બાકી દરદ નાં દરદર ની વાત કેમ કરું?

હતી ક્યારેક દોસ્તી પણ હવે નસીબ સામે વેર ની વસુલાત કેમ કરું?
સાથે હતા દિવા ને દિવાકર પણ
અમાવસ હતી "શૂન્યમનસ્ક" બાકી વિતેલી એ રાત ની વાત કેમ કરું?

શ્યામ-શૂન્યમનસ્ક
તા-૨૧/૦૩/૦૯

દુનિયા ને પાગલ કહું છું.

હથેળીને માની આઇનો ખુદને જોઇ, ખુદ ને જ પાગલ કહું છું,
જાતે જ જાતની ઉડાવી ઠેકડી જાત પર જ હસું છું.

દરીયો ભરી પળવાર માં આંસુ નો, આંખને ન રડવા કહું છું,
વગર વિચારે જાત ને જોઇ જાતે જ જાત પર રડું છું.

બોલતા ને ચુપ રેહવા, ચુપ ને બોલવા કહું છુ,
ચુપ નહી ને બોલવુંયે નહી, જાતનો મિજાજ રાખવા મથું છું.

વાત કહી ને ખુદનાં જ કાન માં મોટે થી ન બોલવા કહું છુ,
જાતે જ બોલું, જાતે જ સાંભળું, જાતે જ શોર મચાવું છું.

શાણા એટલા પાગલ દુનિયા માં બાકી પાગલ ને શાણા કહું છુ,
જાતે જ પાગલ હોવાની નિશાની "શૂન્યમનસ્ક" દુનિયા ને પાગલ કહું છું.

શ્યામ-શૂન્યમનસ્ક
તા ૧૫/૦૩/૦૯

લાશ બની જીવતર માં રોજ બળે તે જાણે.

ત્રિવીધ ફિક્કા દિસે તાપ અંગારનાં જે માણે,
ચડી એરણ પર ઘણ નાં ઘાવ ઝીલે તે જાણે.

ઉલાળ ને ધરાર ચાકડાવગર નાં હાંકેડુ કેમ કરી માણે,
નંદી ની જોડ નહી ને ધરી વિનાનું, હંકારે ગાડું તે જાણે.

રેત નાં ચક્રવાતમાં,અફાટ રણ વિતતી ઋતુઓ કેમ માણે,
વેરવિખેર આયખું મૃગજળ ની આશ માં વિતાવે તે જાણે.

કંટક નું દરદ કોડીનું પગ નાં તળીયાઓ જ માણે,
વેધકતા વેદનાની હૈયા તણી શૂળીએ ચડે તે જાણે.

કશ કડવાશ નો કટોરી હોઠે લગાડે તે માણે,
ભરી કટોરા હળાહળ પીધાં હોય તે જાણે.

ચડી ચિતા એ એકવારનુ મૃત્યુ મરનારા શું માણે,
લાશ બની જીવતર માં "શૂન્યમનસ્ક" રોજ બળે તે જાણે.

શ્યામ-શૂન્યમનસ્ક
તા ૧૨/૦૩/૦૯

"શ્વાસ" લેવાનુ પણ ભુલતા નથી

સાંભળતું કોઇ નથી સામે "શબ્દો"
ત્યારે ખુટતા નથી,
જુઓ તો જરા આ તે કેવી "કરામત"
કહેવું હોય ત્યારે ફુટતા નથી.


માનવા માટે મજબુર પણ કરે "નસીબ"
લખાયેલા સંગાથ કદી છુટતાં નથી,
ભુલા પણ પડી જવાય કદીક દીઠેલા "મારગ"
નજરો ની સામે સુઝતા નથી.


ઝુકે છે લીલી ડાળીઓ, સુકાં "વાંસ"
ક્યારેય ઝુકતા નથી,
પાનખર ઝડાવે "પર્ણો"
પણ તુટી પડેલાં ક્યારેય તુટતા નથી.


જગાડો કાં પોઢી ગયાં, હમેંશ ની "નિંદર"
માં થી તેઓ ઉઠતા નથી,
માનતા નથી લાખ કરી લો "કોશિષ"
માનનારા કદી રુઠતા નથી.


અટકી પડેલાં રુદિયા એકેય "થડકાર"
સરીખો કદી ચુકતા નથી,
જીવતા પણ નથી "શૂન્યમનસ્ક"
અને "શ્વાસ" લેવાનુ પણ ભુલતા નથી


શ્યામ-શૂન્યમનસ્ક
તા - ૨૬/૦૨/૦૯

મન નું માનીતું કોઇ મળી આવે.

જુના કબાટ માં,બારસાખ ની કોતરણી માં
જુની પુરાણી જાયદાદ કોઇ મળી આવે,
ઉથલાવું છું ચોપાનિયાં જુની કીતાબનાં હળવેક થી
મીઠી મધુરી યાદ કોઇ મળી આવે.

ધ્રુજાવતી શીત લહેર માં,દિન નાં પ્રથમ પહર માં
હુંફાળો સાથ કોઇ મળી આવે,
ધુજાવી ગયી ઝંખના ફરી એક્વાર
રુપાળો હાથ કોઇ મળી આવે.

લીલી વનરાજી માં કે કાંટા ની કોઇ ઝાડી માં
પાંગરેલી પ્રીત કોઇ મળી આવે,
અઘરા દાખલા ગણવા જીવનનાં
સૌથી સરળ રીત કોઇ મળી આવે.

સુના શહેર ની ગલીઓ માં,નિર્જન હવેલીઓ માં
મનનું મીત કોઇ મળી આવે,
ખુંદતો રહું છું મહેફિલો
સુરીલું ગીત કોઇ મળી આવે.

કદી ના દીઠેલા મેળા માં, અજાણ લોકો નાં ટોળાં માં
નજીકનું ઓળખીતું કોઇ મળી આવે,
ભુલો પડ્યો "શૂન્યમનસ્ક" માનવ મહેરામણમાં
મન નું માનીતું કોઇ મળી આવે.

$hY@m-શૂન્યમનસ્ક
તા-૨૯/૦૧/૦૯

હરફ સુધ્ધાં ના આવે.

બને એવુ કે જેની રાહ જોઇ
તરસી જાય આંખો, અને એ ના આવે.

આમ તો આવે રોજ થરથરાવે પણ,
પતંગ કેરા પર્વ માં જ વાયરો ના આવે

આવવાનો કાગળ એવી ભાળ મળે,
અને એ જ દિવસે ટપાલી ના આવે.

કળીઓ સપનાં સેવે યૌવન નાં,
મહેંકી ઉઠે ફૂલ ત્યારે જ ભમરો ના આવે.

કાનો માં અથડાય પડઘા રોજ બરોજ,
ધરો કાન ત્યારે જ સામે થી હુંકાર ના આવે.

વિચાર વાતો ના હજાર હજાર આવે,
સન્મુખ હોય માનીતું ત્યારે જ એક હરફ સુધ્ધાં ના આવે.

$hY@m-શૂન્યમનસ્ક
તા - ૧૮/૧/૦૯

પાગલપણ માં મસ્ત રહેવાની મજા શોધું છું

અતીત ની ડાયરી માં,બંધ આંખોએ કહેલી શાયરી માં
સંગીત ની એ સરગમ શોધું છું
બે સુરો સંભળાય છે મલ્હાર
સુર સંગમ ની મહેફિલ શોધું છું

પુછો નહી કહાની ચાહત ની
નિઃશબ્દ એવી શબ્દાવલી શોધું છું
નજીક નથી જતો કોઇના દિલ ની
દર્દ-એ-દિલ ની દવા શોધું છું

અરમાનો દફનાવી દિધાં સ્મરણ માં
ક્યાંક મારા હોવાની નિશાની શોધું છુ
આશા ઓ ની આ તે કેવી વિટંબણા
મારા હોવા છતાં મારી જ ચિતા ની રખ્યા શોધું છુ

કેદ થયેલી ઇચ્છાઓ નાં કારાગાર માં
છુટવાની રજા શોધુ છુ
શાણપણની સજા કરીને પુરી
પાગલપણ માં મસ્ત રહેવાની મજા શોધું છું

$hY@m-શૂન્યમનસ્ક
તા ૧૧/૧/૦૯

"ગઝલ" પીવાની આદત જો થયી ગયી છે મને

ફોરમ ન મળી એ ફરી બગીચા કે બાગો માં
વણ ખિલેલી એ કળી ની ખુશ્બુ યાદ છે મને,
છીનવો નહી યાદો ની એ સુવાસ દોસ્તો,
"મહેક" પીવાની આદત જો થયી ગયી છે મને.

રસ્તો જ મંઝીલ અને મુકામ છે મારું
કંટક ની ચુભન હવે નથી સતાવતી મને,
રહેવા દો મને વેદના ના વમળ માં જ દોસ્તો,
"દર્દ" પીવાની આદત જો થયી ગયી છે મને.

ભીનાશ વર્તાય છે આંખો નાં ખુણાઓ માં
છલકે છે દરીયો પણ તરસ નથી પાણી ની મને,
ના લુછો મારી આંખો ને દોસ્તો,
"આંસુ" પીવાની આદત જો થયી ગયી છે મને.

કબુલી લીધું જા નથી ભુલ્યો તને,
દુનિયા છોડી ને ભુલાવ્યો છે તેં જ મને,
"પાગલ" ના કહો મને.દોસ્તો,
"ઝહેર" જુદાઇ નુ પીવાની આદત જો થયી ગયી છે મને

ભાન ભુલી ને ખોવાયો તારા માં
હવે તો દુનિયા પણ કહે છે નશાખોર મને,
શ્વાસો માં ભરી લેવા દો શબ્દો ની સરગમ દોસ્તો,
"ગઝલ" પીવાની આદત જો થયી ગયી છે મને.

$hY@m-શૂન્યમનસ્ક
તા ૭/૦૧/૦૯

હથેળી મા "જાન" લઇ ને ફરુ છુ

હશે મારી વ્યથા ની ખબર કોઇકને
ક્યાં કોઇ ને કહેતો ફરું છુ?
લ્યો પડી ગયી સાંજ "આજ" ની
કાલ ની ક્યાં ફિકર કરું છું?


ભુલ્યો તારા નશા માં મુજ ને
તારા પર ક્યાં તહોમત ધરું છુ?
નથી તારા બારણે શાકી,
શાન-ભાન સાથે લઇ ને ફરું છુ.


આશ કોને જીદંગી ની હવે ?
ન-જીવવા નાં બહાના કરું છુ.
મરી લીધું ક્યારનું અમે તો,
કફન સાથે લઇ ને ફરું છુ.


વીતી ચુક્યો દાયરો કાળચક્રનો
દાયરા કેટલા છે બાકી? ક્યારનો તો ઇંતેજાર કરું છું.
ફિકર ક્યાં છે "શૂન્યમનસ્ક"
હથેળી મા "જાન" લઇ ને ફરુ છુ.


$hY@m-શૂન્યમનસ્ક
તા ૩/૧૨/૦૮

આજ થી મારા વગર ઘર માં સૂનકાર જેવું ભાસે છે

કાલે તો પાછા ફર્યા ફતેહ પછી
એક રાત જ વીતી ને
રણશિંગા ના રણકાર જેવું ભાસે છે

ચગચગતી તલવારો નીકળી પડી
મ્યાન માં થી જાણે
કોણ જાણે કેમ યુધ્ધ નાં ભણકાર જેવું ભાસે છે

કેટકેટલી લાશો નાં ઢગલા
નથી સુકાયા હજી રક્ત ના વહેણ
ફરી ફરીને વિનાશ ના હાહાકાર જેવું ભાસે છે

રાજકાજ ની નહી,અહીં પેટીયા ની ચિંતા
કેટલી સળગી નિર્દોષ ની ચિતા
ફરી થી આપત્તિ ના આવકાર જેવું ભાસે છે

હોમાયા ઘણાં કાળ નાં ખપ્પર માં
બની જાશું ક્યારેક અમે શહીદ
પણ આજ થી મારા વગર ઘર માં સૂનકાર જેવું ભાસે છે

$hY@m-શૂન્યમનસ્ક
તા ૨/૧૨/૦૮